Ζάνγκβιλ, Ίσραελ

(Israel Zangwill, 1864 – 1926). Άγγλος συγγραφέας και σιωνιστής ηγέτης, εβραϊκής καταγωγής. Ασχολήθηκε από νωρίς με τη δημοσιογραφία και έγινε διευθυντής της επιθεώρησης Αριέλ, από τις στήλες της οποίας καταπολέμησε με πάθος τους εχθρούς του σιωνισμού και τους αντισημίτες. Ο Ζ. πήρε μέρος στο πρώτο σιωνιστικό συνέδριο της Βασιλείας (1897) και το 1904, όταν το σιωνιστικό συνέδριο απέρριψε τη βρετανική πρόταση για συγκρότηση εβραϊκού κράτους σε εδάφη της ανατολικής Αφρικής, ίδρυσε ιουδαϊκή οργάνωση, της οποίας κύριος σκοπός ήταν η αναζήτηση τόπου για τη σύσταση αυτόνομου εβραϊκού κράτους. Μετά τον καθορισμό της Παλαιστίνης ως ιουδαϊκής εστίας, ο Ζ., επειδή θεώρησε τη λύση αυτή ασύμφορη για το έθνος του, οργάνωσε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ. Έγραψε πολλά έργα, τα κυριότερα από τα οποία είναι: Ζωγράφος και Πρωθυπουργός (1888), Τα παιδιά του Γκέτο (1893), Ο δάσκαλος (1895), Η σταχτιά περούκα (1903), Ο θεός του πολέμου (1911) και Η προσεχής θρησκεία (1912).